3 دقیقه
شاید بسیاری فکر کنند که چت جیپیتی یا همان ربات هوشمند که قادر است تا از طریق صحبت با آن به اطلاعات بسیار زیادی دست یافت، روزگاری بتواند تا همانند فیلمهای علمی تخیلی چون ترمیناتور، دنیا را به تسخیر خودش دربیاورد! یا کاری کند که انسانهای بسیاری بیکار شده و همه چیز بهصورت خودکار توسط آن مدیریت شود، ولی آیا میتوان به چنین آیندهای رسید؟
اگر بخواهیم منطقی به موضوع نگاه کنیم، احتمالا سالیان بسیار زیادی با احتمال بروز چنین پدیدهای فاصله داریم! با نگاهی به کتابهای دهههای هفتاد و هشتاد میلادی، میتوان به وضوح پی برد که نظریه آنها برای قرن جدید که سی و چهل سال بعد از آن را تشکیل میداد و الان ما سالها نیز از آنها عبور کردیم، بر حضور بسیار پر رنگ رباتها در زندگی انسانها استوار بود، امری که هم اکنون در سال 2023 میبینیم چندان رنگ واقعیت به خودش نگرفته و نمونههای تولیدی اکثرا در حد سرگرمی باقی ماندهاند!
در واقع بشر نشان داده که علاقهمند نیست تا کنترل خودش بر اطراف را بیش از حد به دیگران واگذار کند و قاعدتا رباتها و هوش مصنوعی هم یکی از این ابزارها خواهند بود! بایستی گفت که قرار نیست برای هرکاری، انسان متوسل به ابزارها شود، بلکه همین درگیر شدن با مسایل روزمره از سادهترین آنها چون کاشتن یک درخت گرفته تا درست کردن غذا، بخشی از سرگرمیهای بشر محسوب شده که صرف توانمند بودن هوش مصنوعی برای کنترل آنها، دلیلی بر واگذاریشان وجود ندارد!
پس اگر بخواهیم کمی دقیقتر و واقع بینانهتر به موضوع نگاه کنیم، بشریت همیشه هوش مصنوعی را در حد کنترل شدهای نگاه خواهد داشت و صرف آسانتر و یا سریعتر شدن پدیدهای، تن به هر خواستهای نمیدهد. بهطور معمول فرآیندهای رباتیک در پدیدههایی اجازه حضور پیدا میکنند که بحث امنیت در آنها بسیار پر رنگ است. بهطور مثال در عملیات نجات در حریق، قاعدتا هیچ سرگرمی و جذابیتی وجود ندارد، پس چه بهتر که در اینجا هوش مصنوعی وارد شود و حتی در مسایلی پیچیدهتر همچون هدایت خودکار یک هواپیما یا مسایل نظامی، وجود یک هوش مصنوعی، تبدیل به برتری یک طیف بر دیگری شده و برای همین انسانها اجازه حضور را خواهند داد.
آینده چت جیپیتی کجاست؟
مروری بر عملکرد چت جیپیتی و همچنین رقبای آن در طی چند سال اخیر نشان میدهد که تمرکز اصلی آنها بر روی مسایلی چون سرگرمیهای روزمره یا دانش محدود روزانه بوده و بیشتر از هرچیزی در حوزه مالتی مدیا و ارتباطات متنی ورود کردهاند. بهطور حتم هنوز اشکالات بسیاری در عملکرد این هوشهای مصنوعی وجود دارد و خطاهای زیاد باعث میشود تا اولویت سازندگان، بر برطرف سازی و ارایه یک پلتفرم استاندارد و دقیق از محصولشان باشد.
بهنظر میرسد هنوز با تحقق این امر فاصلهای چند ساله وجود داشته باشد و هرگاه که یک هوش مصنوعی توانست توسط انسان و ابزارهای در دسترش فریب نخورده و گمراه نشود، تازه میتوان گفت که موفق به پشت سر گذاشتن اولین فاز از مرحله توسعه خودش شده است.
نظرات